praecō ōnis, m
prae+VOC-,
a crier, herald
: citat praeco legatos: praetoris.—
A crier, auctioneer
: si palam praeco praedicasset, dimidias venire
partīs: haec per pracconem vendidit,
by auction
: fundum subiecit praeconi, L.: Ut praeco, ad merces turbam qui cogit emendas, H.—
A publisher, herald, eulogist
: virtutis.